Interdyscyplinarny zespół badaczy pobrał rdzeń osadów z nie lada miejsca, bo z samego Biskupina – w miejscu ostatniego zachowanego świadka osadów torfowych na północy cypla! Po dziesiątkach lat, biskupiński torf i gytia pozwolą znowu zajrzeć w głąb dziejów.
Jest to unikatowa okazja do badań nad tym jak zmieniał się krajobraz osady w Biskupinie i tym samym rozwiązania najważniejszych kwestii dotyczących relacji człowieka ze środowiskiem, między innymi czy faktycznie podniesienie się wód jeziornych mogło spowodować opuszczenie osady lub jakie mogły być przyczyny tej transgresji.
Między innymi na te pytania postarają się odpowiedzieć naukowcy z Berlina (Prof. Adam Izdebski; Max Planck Institute), Poznania (m.in. Prof. Mariusz Lamentowicz; Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM w Poznaniu i Prof. Jakub Niebieszczański; Wydział Archeologii UAM) i Biskupina (Dr Henryk P. Dąbrowski; Muzeum Archeologiczne w Biskupinie).
Rdzenie zostaną poddane datowaniu w wysokiej rozdzielczości, analizom makroszczątkowym, palinologicznym, sedymentologicznym, oraz co najważniejsze – badaniu kopalnego DNA z osadów (sedaDNA). Te ostatnie to przełomowa szansa odpowiedzi na wiele pytań związanych z populacją mieszkającą tu w czasach świetności grodu.
Rdzenie są już próbkowane w laboratoriach na WNGiG UAM oraz WArch UAM, gdzie w prace zaangażowane są także nasze studentki – nieformalny zespół próbkujący Pracowni Geoarcheologii – Oliwia Kubiak, Inga Pszeniczka i Małgorzata Zalewska.
Więcej wyników już wkrótce!
Foto: J. Niebieszczański i M. Lamentowicz
